Οι δίχρονοι κινητήρες δεν χρησιμοποιούνται ευρέως στα αυτοκίνητα σήμερα, λόγω των μειονεκτημάτων τους σε σχέση με τους τετράχρονους κινητήρες. Ένας δίχρονος κινητήρας, ολοκληρώνει έναν κύκλο καύσης σε μία περιστροφή του στροφαλοφόρου άξονα, ή δύο παλινδρομήσεις του εμβόλου. Σε αντίθεση με τους τετράχρονους, δεν έχουν εκκεντροφόρους ή βαλβίδες, καθιστώντας τους πιο απλούς, ελαφρούς και οικονομικούς στην κατασκευή. Ουσιαστικά, έχουν λιγότερα μέρη, άρα και ευκολότερη συντήρηση, και ήταν ιδανικοί για μικρού βάρους οχήματα. Είχαν υψηλή αναλογία ισχύος προς βάρους, και γι' αυτό προσέφεραν περισσότερη ισχύ συνολικά. Στα μειονεκτήματα τους συναντάμε την ανεπαρκής καύση, άρα και απώλεια καυσίμου μέσω της εξαγωγής, τις υψηλές εκπομπές ρύπων και την έλλειψη λίπανσης, αφού το λάδι αναμιγνύεται με το καύσιμο, μειώνοντας την απόδοση και αυξάνοντας τη ρύπανση. Συνοψίζοντας, οι δίχρονοι κινητήρες προσφέρουν πλεονεκτήματα απλότητας, βάρους και ισχύος, ιδανικά για μικρές εφαρμογές. Ωστόσο, η κακή κατανάλωση καυσίμου, και οι ρύποι, περιορίζουν τη χρήση τους σε σύγχρονα αυτοκίνητα.